“قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد از این خاک غریب
که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه‌ی عشق
قهرمانان را بیدار کند…”
لحظه‌ها را دریاب!
تغییرنکردن عادت بسیار بدی است. گاه آدمی با وجود داشتن خصوصیات، ویژگی‌ها استعدادها و توانایی‌های مشترک و یکسان سرنوشت و سرگذشت بسیار متفاوتی دارد.
چه بسا دو نفر علاوه بر داشتنِ توانایی و شرایط یکسان و مشابه، یکی در فقر غوطه‌ور است و دیگری غرق در ثروت، شادی و کامیابی روزگار می‌گذراند.
سؤال اینجاست که چرا؟
علت این همه تفاوت در چیست؟
موفقیت و کامیابی برخی از انسان‌ها نشأت گرفته از کجاست و علت چیست؟!!!
آیا جز این است که تغییر نکردن، عادت برخی از ما انسان‌ها شده که حتی قادر نیستیم سبک و سیاق زندگی خودمون رو برای مدت کوتاهی تغییر بدیم و نتیجه رو با قبل مقایسه کنیم؟!
دوست قهرمان من!
فرصت محدود است.
جای غفلت نیست.
وقت بیداری است.
“پشت دریاها شهری است
که در آن وسعت خورشید به اندازه‌ی چشمان سحرخیزان است.
شاعران وارث آب و خرد و روشنی‌اند.
قایقی باید ساخت…”
آری! تفاوت‌ها از همین نقطه آغاز میشن.
از همین لحظه!
از همین خواسته!
از همین خواستن!
از همین برخاستن!
لذا رفیق! اگه با اراده و اختیار برای یه مدت کوتاهی از روند جاری و ساری زندگی‌مون خارج بشیم و به نوعی سبک و سیاق تازه و جدیدی رو انتخاب و اختیار کنیم که دوستش می‌داریم و آرزویش را در سر می‌پرورانیم، آیا حال دلمون بهتر نمیشه؟
آیا نتیجه‌ی متفاوتی نمی‌گیریم؟
آیا زندگی زیباتر نمیشه؟
میشه در موردش کمی اندیشید.
“شب سرودش را خواند،
نوبت پنجره‌هاست،
هم‌چنان خواهم خواند.
هم‌چنان خواهم راند.
پشت دریاها شهری است
که در آن پنجره‌ها رو به تجلی باز است.”
چند اصلی که در مسیر تحول مؤثر خواهند بود:
• تغییر چشم‌انداز زندگی در صورت عدم انگیزه
اگر در زندگی از انگیزه‌ی لازم برخوردار نیستید، بهتر است تغییر و تحولی اساسی نسبت به چشم‌انداز زندگی خود داشته باشید. با تأمل و اندیشیدن به مسیر طی شده و رسیدن به حس عدم آرامش قلبی گویای این است که باید در چشم‌انداز زندگی تغییراتی به وجود آوریم گاه یک سفر کوتاه مدت به جایی که تاکنون نرفته‌اید گاه تغییر یک مسیر همیشگی نگرش جدیدی به محیط پیرامون ما می‌دهد.
• توجه به عوامل محرک و انگیزه‌بخش در زندگی
بیشتر ما انسان‌ها دنبال راه مفری هستیم تا از روزمرگی‌ها و تهاجمات انرژی‌های منفی رهایی یابیم. همان اعمال و کارهایی که در زمان فراغتمان به آنها رجوع می‌کنیم کاری است که باید همیشه به آن بپردازیم تا همواره شاد باشیم.
• آمادگی برای هرگونه تغییر و تحول
در ابتدا تغییر شاید وهم‌‌آور باشد. ما باید تغییر در برنامه‌های زندگی را امری معمولی به حساب آوریم. اگر به خود بباورانیم که با تغییر امور، هر چیزی در جای خود قرار خواهد گرفت و رضایت خاطر ما فراهم می‌شود دیگر ترس بی‌معنا می‌شود. آن چیزی که ضروری و مهم است، تغییر کردن همراه با برنامه است.
• رونمایی از شانس و اقبال
زندگی چون رودی جاری و سرشار از فرصت‌های تازه و شگرف است که باعث رشد و بالندگی انسان می‌شود. یادمان باشد در جریان تغییرات دائمی زندگی برنامه‌های خود را با این تغییرات هماهنگ کنیم و اساساً خود مولد تغییر باشیم و از تغییر نهراسیم. ما در دنیایی سرشار از تغییرات زندگی می‌کنیم، لذا فرصت‌ها را دریابیم.
سعادت من سیادت توست.
